Stwardnienie rozsiane atakuje głównie młode osoby w wieku 20-40 lat, ale chorują także dzieci i osoby starsze. Częstość SM w Europie to około 30-150 chorych na 100 000 mieszkańców. Częściej chorują kobiety niż mężczyźni. Forum Chorych na stwardnienie rozsiane › Leczenie › Suplementy wskazuje na kiepskie strony systemu finansowania leczenia i ma racje, chociaż nie ma racji w (29-10-2021, 05:18) Hamzy napisał(a): Może ale nie musi. U mnie 1 rzut to parestezje. Nie leczone sterydami. Mam co jakiś kilkutygodniowe parestezje ale neuro nie podaje sterydów. Zmęczone nogi, słabe ręce Forum: Codzienne sprawy a stwardnienie rozsiane Ostatni post: Lusia98 31-10-2022, 21:06 » Odpowiedzi: 5 » Wyświetleń: 303 Kesimpta (ofatumumab) Forum: Leki, programy lekowe, leczenie w Polsce i innych krajach Ostatni post: Joanna82 30-10-2022, 21:04 » Odpowiedzi: 43 » Wyświetleń: 10 069 Chciałam was zapytać po jakim czasie od wystapienia pierwszych objawów rzutu zgłaszacie sie na odział . Ja zawsze zwlekam ile mogę . Słyszałam opinie że lekki rzut lepiej przechodzić aby sterydy lepiej zadziałały na mocniejszy rzut jak i również jeżeli mamy rzut to lekarz mi powiedział ze rzut nie postępuje tzn jest albo go nie ma,a ja mam tak zazwyczaj że np zaczyna mi sie Dịch Vụ Hỗ Trợ Vay Tiền Nhanh 1s. 371 ppt Ten temat ma: Wyświetleń25 tys. Odpowiedzi118 Ocen na +-1 371 ppt ? Reklama Reklama Reklama « Wróć do tematów Użytkownicy poszukiwali stwardnienie rozsiane forum sm forum forum stwardnienie rozsiane forum sm mam stwardnienie rozsiane forum mam sm stwardnienie rozsiane forum dyskusyjne mam sm i dzieci jak rozpoznać stwardnienie rozsiane forum diagnoza stwardnienie rozsiane forum diagnoza sm i co dalej forum diagnoza stwardnienia mam zalamana stwarzenie rosiane forum forum dyskusyjne chorych na sm Co to jest stwardnienie rozsianeStwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex, SM) to przewlekła choroba układu nerwowego o charakterze 30 osób na 100 tys. ludzi choruje na stwardnienie rozsiane. Charakterystyczne dla SM są rozsiane zmiany w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, tzn. mózgu i rdzenia istotą zmian jest uszkodzenie osłonek mielinowych włókien nerwowych. Stąd właśnie bierze się określenie demielinizacja. W miejscach niszczenia mieliny powstają „stwardniałe blizny”.Uogólniając, brak lub znaczne uszkodzenie osłonek włókien nerwowych powoduje nieprawidłowe lub utrudnione przewodzenie impulsów nerwowych. Występowanie i rodzaj objawów są uzależnione od tego, w której części ośrodkowego układu nerwowego doszło do naruszenia osłonek stwardnienia rozsianegoPoczątki stwardnienia rozsianego charakteryzują się pojawieniem zwykle jednego objawu ze strony układu nerwowego, rzadziej dwoma i więcej. Najczęściej pierwszym objawem jest rzadko wspominane pozagałkowe zapalenie nerwu objawem są zaburzenia czucia i wrażenia czuciowe w obrębie kończyn. Na zaburzenia czucia powierzchniowego składają się zmienione odczuwanie dotyku, temperatury czy chorzy uskarżają się na mrowienie, drętwienie, kłucie czy uczucie przypominające porażenia zapalenia pozagałkowego nerwu wzrokowego związane są z pogorszeniem widzenia oraz nierzadko charakterystycznym tak zwanym mroczkiem występują takie objawy, jak zawroty głowy, podwójne widzenie, wówczas świadczą one także o objawach uszkodzenia innych części układu nerwowego. Objawy pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego mogą narastać przez kilka dni lub wystąpić nagle, a także nawracać po jakimś czasie. Bardzo ważne jest, aby nie zlekceważyć tych objawów i jak najszybciej udać się do niecharakterystycznymi pojawiającymi dolegliwościami są:zmęczenie,zaburzenia snu,osłabienie siły,ciężkość i bóle nógskurcze i sztywność mięśni. Takie objawy mogą występować w wielu chorobach i wymagają oceny lekarskiej. Część pacjentów jako pierwsze objawy zgłasza także problemy z koordynacją ruchów. Późniejsze objawyWraz z progresją SM, u chorego mogą pojawić się niedowłady jednej bądź obu nóg lub nóg i rąk. Równie często w trakcie rzutu pacjenci uskarżają się na zaburzenia czucia powierzchniowego, zaburzenia płynności ruchów oraz zamiarowe drżenie kończyn, czyli drżenie, które pojawia się w trakcie zamierzonego ruchu ręką lub objawami są także: oczopląs i zaburzenia ruchu gałek ocznych, jak również problemy z utrzymaniem równowagi i zawroty z objawów stwardnienia rozsianego, który występuje późno jest niemożność kontrolowania zwieraczy. W wyniku tego zaburzenia pacjent chory na SM ma pilną potrzebę oddania moczu lub kału oraz inne zaburzenia z tego wynikające. We wczesnym etapie choroby rzadko występują problemy związane z zaburzeniami poznawczymi. Zaburzenia pamięci i zaburzenia poznawcze dotyczą około 5 proc. chorych. Pacjenci mają trudność w przetwarzaniu i analizowaniu informacji oraz borykają się z problemami pamięci i chorzy na SM cierpią także na depresję, szczególnie po dłuższym okresie choroby. Ponadto część osób cierpi z powodu zaburzeń funkcji mieć także na uwadze, że w zależności od tego, który nerw został zaatakowany, pacjent może zgłaszać szereg różnych, innych dolegliwości, jak np. drżenie dłoni i wypadanie przedmiotów z rąk, problemy z pisaniem, zaburzenia słuchu, zaburzenia mowy, drgawki czy napad padaczkowy. Przyczyny stwardnienienia rozsianegoPrzyczyny stwardnienia rozsianego nie zostały jeszcze dokładnie poznane. Przyjmuje się, że podłoże choroby jest złożone i swój udział w rozwoju choroby mają zarówno czynniki genetyczne, immunopatologiczne, jak i jest to choroba autoimmunologiczna, układ odpornościowy atakuje własne komórki, w tym przypadku komórki układu wyniku różnych badań udało się określić kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na SM. Są to płeć żeńska,biała rasa,wiek między 20. a 40. wirusem Epstein-Barr wywołujące mononukleozę,cukrzyca typu I,zapalenie jelit,choroby tarczycy,palenie tytoniu,niedobór witaminy D, otyłość w wieku dojrzewania. Leczenie stwardnienienia rozsianegoWyleczenie ze stwardnienia rozsianego przy obecnym stanie wiedzy medycznej jest niemożliwe. To choroba przewlekła, która towarzyszy pacjentowi przez całe życie. Ponieważ nie wiadomo co powoduje stwardnienie rozsiane, nie ma leczenia przyczynowego. Obecne terapie skupiają się na leczeniu objawowym i podawaniu leków immunomodulujących, czyli modyfikujących przebieg zachorowania. Zaordynowanie glikokortykosteroidów (prednizonu lub metyloprednizolonu) jest obecnie najskuteczniejszą formą leczenia i skrócenia czasu trwania objawów neurologicznych w trakcie rzutu choroby. Leczenie objawowe, adekwatne do objawów, ma za zadanie zmniejszyć natężenie innych współwystępujących i nieprzyjemnych dolegliwości i stanów, takich jak: nietrzymanie moczu lub stolca, depresja, sztywność mięśni, bóle głowy oraz inne dolegliwości bólowe. Leków, które pomagają ulżyć pacjentowi we wspomnianych problemach jest wiele, lekarz dopasowuje terapię do stanu pacjenta. Spowolnienie postępowania stwardnienia rozsianego, obniżenie częstotliwości rzutów oraz zapobieganie i opóźnianie wystąpienia niepełnosprawności są celami leczenia modyfikującego przebieg zachorowania. W Polsce stosuje się takie leki, jak interferon beta 1a, interferon beta 1b i octan glatirameru. Po spełnieniu kryteriów włączenia do programu leczenia SM leki te są refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia, nawet na okres kilku sytuacjach wyjątkowych dopuszcza się leczenie natalizumabem lub ciężko przebiegających przypadkach postaci nawracająco-zwalniającej stosuje się także leczenie immunosupresyjne mitoksantronem. Z powodu występowania wielu objawów utrudniających poruszanie się, pacjentom chorym na stwardnienie rozsiane najczęściej zaleca się rehabilitację ruchową. Jej prowadzenie ma nieoceniony wpływ zarówno na samopoczucie fizyczne, jak również psychiczne oraz wspomaga usprawnianie pacjentów. Ćwiczenia pomagają rozciągnąć skurczone i zmęczone mięśnie, poprawiają równowagę i koordynację oraz całościowo wzmacniają organizm. Co prawda nie wykazano, aby dieta bezpośrednio pomagała w leczeniu stwardnienia rozsianego, jednak odpowiedni sposób odżywiania się może pomóc w złagodzeniu części objawów choroby, a także wzmocnić organizm i dać mu siłę do walki. Jak postępuje stwardnienie rozsiane Stwardnienie rozsiane cechuje się wielorakimi objawami, a jego przebieg może przyjmować różną formę, z czego najczęściej ma postać naprzemiennie występujących okresów remisji (okresy bez objawów) i postępowania choroby jest indywidualna. Zachorowanie na stwardnienie rozsiane przebiega w różnych postaciach, z których najczęściej są wymieniane:Nawracająco-zwalniająca (rzutowo-remisyjna) - od tej postaci zaczyna się około 85–90 proc. wszystkich zachorowań na SM. Występują tu tzw. rzuty objawów neurologicznych, tj. pojawienie się nowych symptomów choroby bądź nasilenie tych dotychczas obecnych. Jeden rzut zwykle trwa od kilku dni do kilku tygodni. Z czasem, objawy częściowo lub całkowicie mogą ustąpić. Liczba rzutów rocznie jest bardzo indywidualna i u każdego pacjenta wygląda inaczej. To najczęstsza forma postępująca - poprzedza ją postać nawracająco-zwalniającą. Na tym etapie choroby występowanie i nasilenie objawów stale postępuje. Zwykle nie obserwuje się remisji po rzutach. Szacuje się, że 30–40 proc. chorych przechodzi do tej fazy choroby po 10–15 latach od postępująca: w tej postaci objawy neurologiczne systematycznie postępują, przyczyniając się do coraz większego stopnia niesprawności chorych. Chorzy na tę postać stanowią około 10 proc. wszystkich może zachorować na stwardnienie rozsiane Na stwardnienie rozsiane może zachorować każdy, lecz zauważalna jest tendencja do częstego występowania zachorowań pomiędzy 15.–45. gdzie w postaci rzutowo-remisyjnej średni wiek zachorowania to 20.–40. i 39.–41. w postaci pierwotnie postępującej. Na SM częściej zapadają kobiety niż mężczyźni, ale choroba czasem szybciej postępuje w grupie mężczyzn. W Polsce 6–7 na 10 chorych to większość przypadków występuje wśród osób rasy białej, zamieszkującej na półkuli północnej. Im bliżej równika, tym zapadalność jest niższa. Szacuje się, że na stwardnienie rozsiane choruje ponad 2,5 mln ludzi na całym świecie. Liczbę chorych w Europie oceniono na więcej niż milion, a w Polsce ponad 50 Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego przewiduje, że co roku w Polsce przybywa 1300–2100 nowych zachorowań. Wiadomo również, że u osób będących w pierwszym stopniu pokrewieństwa z chorymi występuje 20–40 razy wyższe ryzyko zachorowania na stwardnienie zdiagnozować stwardnienie rozsiane Na początku lekarz podejrzewający stwardnienie rozsiane zbiera dokładny wywiad odnośnie niepokojących go objawów, ich charakteru i czasu trwania. Pyta również o współistniejące choroby oraz o występowanie podobnych symptomów wśród członków wywiadem do rozpoznania SM konieczne są badania neurologiczne i konsultacje z neurologiem. Jeśli lekarz uzna to za słuszne, może skierować pacjenta na inne diagnostyce stwardnienia rozsianego najczęściej wykonuje się badanie rezonansem magnetycznym (MRI). Jego wykonanie dostarcza rzetelnych i dokładnych informacji, wystarczających do postawienia diagnozy lub jej rezonansem może pokazać zmiany demielinizacyjne, których obecność jest elementem SM. Ponadto dostarcza dodatkowych danych dotyczących aktywności choroby i daje szansę na ocenę jej dalszej MRI wykonuje się w celu ocenienia efektywności prowadzonej terapii. Jest to jednak uzależnione od wielu różnych tym badanie rezonansem jest nieocenioną metodą, jeśli chodzi o wykluczenie chorób o objawach i dolegliwościach podobnych do tych w przebiegu stwardnienia badaniem zlecanym w trakcie diagnozowania stwardnienia rozsianego jest wykonanie nakłucia lędźwiowego i pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR).PMR jest badany pod kątem obecności prążków oligoklonalnych i przeciwciał IgG, wykonuje się także badanie ogólne płynu. Badanie to jest o tyle istotne, że pozwala wykluczyć inne choroby, dające objawy takie jak lekarz zleca badanie wzrokowych potencjałów wywołanych. Ocenia ono przewodzenie w drogach nerwowych poprzez obserwację aktywności mózgu i reakcji na uwagi na to, że wiele innych chorób ma przebieg i objawy podobne do stwardnienia rozsianego, należy przeprowadzić diagnostykę różnicową i wykluczyć w razie konieczności takie choroby, jak:borelioza,neuroborelioza,syndrom Sjörgena,toczeń,choroba Devica,ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia,ostre krwotoczne zapalenie istoty białej mózgu,choroby naczyniowe mózgu,kiła oponowo-naczyniowa,neurosarkoidoza,choroba wykluczenie innych chorób jest bardzo proste, a czasem konieczne są badania specjalistyczne. Rokowania i powikłania stwardnienia rozsianego Wyleczenie SM jest niemożliwe, zatem pacjent będzie się zmagał z chorobą całe swoje życie. Jest to choroba, która może znacznie obniżać jakość życia i utrudniać normalne funkcjonowanie, jednak nie u każdego pacjenta. Przewidzenie progresji choroby jest bardzo trudne, czasem niemożliwe, gdyż jest to kwestią indywidualną. Rokowania zależą głównie od fazy zachorowania, w jakiej pacjent się znajduje. Z badań wynika, że większość chorych na SM ma podobną długość życia do osób niechorujących na stwardnienie. Powikłania, jakie mogą wystąpić w wyniku chorowania to najczęściej niedowład kończyn dolnych, skurcze i osłabienie mięśni, wahania nastroju, depresja, zaburzenia funkcji seksualnych, zaburzenia wypróżniania i oddawania się, że około 15 lat po postawieniu diagnozy duża część chorych na stwardnienie rozsiane używa laski, wózka, chodzika i/lub innych pomocy potrzebnych do poruszania nadzieję dla chorych na SM stanowią leki będące w trakcie badań klinicznych lub te, oczekujące na rejestrację i wprowadzenie do rozsiane zapobieganiePonieważ nieznane są dokładne przyczyny rozwinięcia się stwardnienia rozsianego, nie ma też specyficznych zaleceń profilaktycznych. Zalecane postępowanie przy stwardnieniu rozsianymJeśli zauważysz u siebie objawy sugerujące stwardnienie rozsiane, niezwłocznie zgłoś się do lekarza w celu dalszej diagnostyki. Objawy SM są niespecyficzne i twoje dolegliwości mogą być przyczyną zupełnie innej choroby. Postaraj się na spokojnie przedstawić swój problem chorujesz na SM, ściśle przestrzegaj zasad i schematów przyjmowania leków. Regularnie stawiaj się na konsultacje lekarskie i przypadku chorowania na stwardnienie rozsiane, unikaj gorących kąpieli, sauny, wysokich temperatur i nie przegrzewaj organizmu, ponieważ powodują one nasilenie już istniejących objawów ruchowa w trakcie choroby jest jak najbardziej wskazana. Musi być dopasowana do możliwości organizmu i zaawansowania się zdrowo i prowadź na co dzień zbilansowaną dietę. Spożywaj dużo warzyw i owoców, produktów pełnoziarnistych, chudego i niskotłuszczowego nabiału, chudych ryb i drobiu bez skóry. Po konsultacji z lekarzem możesz rozważyć suplementację witaminą ze stwardnieniem rozsianym nie należy do najłatwiejszych, więc jeśli nie radzisz sobie emocjonalnie z dopiero co rozpoznaną chorobą lub z jej przebiegiem i dolegliwościami, udaj się na konsultację do psychiatry lub psychologa. On pomoże Ci przetrwać trudny czas oraz da narzędzia pomocne w radzeniu sobie z własnymi emocjami i reakcjami na chorobę. Możesz też poszukać lokalnej grupy wsparcia. Inni chorzy to czasem nieocenione źródło rad i objawy stwardnienia rozsianego, Neurologia Praktyczna – portal dla lekarzy neurologów i lekarzy medycyny ogólnej Szyluk, Geny i czynniki środowiskowe w stwardnieniu rozsianym, Neurologia Praktyczna – portal dla lekarzy neurologów i lekarzy medycyny ogólnej Halper, Multiple sclerosis (MS) symptoms, Healthline Pietrangelo, Understanding multiple sclerosis (MS), Healthline sclerosis, Mayo Clinic, zakładki „symptoms & causes” oraz „diagnosis & treatment” Madell, Multiple sclerosis prognosis and you life expectancy, Healthline Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego, zakładki „ diagnozowanie” oraz „epidemiologia” w sekcji „stwardnienie rozsiane” Dokładna diagnoza stwardnienia rozsianego przysparza wiele trudności i może trwać bardzo długo ponieważ nie ma ujednoliconego sposobu rozpoznania choroby, a takie same objawy jak stwardnienie rozsiane mogą być bardzo różne u wszystkich pacjentów. Wielu chorych po 4 miesiącach w przebiegu stwardnienia rozsianego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej Rozpoznanie choroby stawia się na podstawie wykluczenia innych chorób ponieważ istnieje dużo chorób podobnych do stwardnienia rozsianego które mogą powodować bardzo podobne objawy. Oto najczęstsze z nich: Borelioza – jest to choroba zakaźna która jest wywołana przez bakterie które dostają się do organizmu człowieka poprzez ugryzienie kleszcza. Bakterie te są krętkami które przetrwają w organizmie ponieważ wytwarzają cysty. Objawy boreliozy są bardzo podobne do objawów stwardnienia rozsianego. Toczeń – jest to kolejna choroba autoimmunologiczna w której dochodzi do ataku na własny organizm przez układ immunologiczny. Podobnie jak stwardnienie rozsiane, toczeń częściej dotyka kobiet w przedziale wiekowym od 25 do 45 lat. Udar mózgu – może powodować objawy bardzo podobne do stwardnienia rozsianego. Pierwszymi z nich jest zaburzenie czucia oraz podwójne widzenia. Jednak najczęściej występuje u osób powyżej 60 roku życia, jednak same objawy są bardzo podobne do stwardnienia rozsianego. Fibromialgia – jest to choroba reumatyczna która dotyka tkanek miękkich i ponownie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn. Najczęstszymi objawami jest przewlekłe zmęczenie ból stawów oraz ból mięśni, jednak w odróżnieniu od stwardnienia rozsianego w rezonansie magnetycznym nie widać zmian w mózgu. Układowe zapalenie naczyń – układowe zapalenie naczyń jest to choroba tkanki łącznej które oprócz powodowania zapalenia naczyń dotyka także nerwów w konsekwencji prowadzą do martwicy. Może powodować zapalenie gałki ocznej oraz nerwu ocznego czyli objawu który jest bardzo charakterystyczny dla stwardnienia rozsianego. Zespół sjogrena – jest to kolejna choroba autoimmunologiczna która atakuje ślinianki przyuszne, ślinianki podjęzykowe oraz gruczoły łzowe powodując suchość w jamie ustnej oraz suchość oka. Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby Miastenia – miastenia to choroba autoimmunologiczna w której dochodzi do ataku na połączenie nerwowo-mięśniowe przez autoprzeciwciała. Najbardziej charakterystycznym objawem jest opadanie jednej z powiek, osłabienie mięśni twarzy oraz szyi. W odróżnieniu od stwardnienia rozsianego nie powoduje zmian w mózgu. Sarkoidoza jest przewlekłą chorobą zapalną powodującą powstawanie ziarniniaków w płucach, wątrobie, skórze oraz oczach. Może powodować objawy ze strony oczu tak jak – podwójne widzenie, utrata widzenia – natomiast ogólnymi objawami sarkoidozy jest przewlekłe zmęczenie. Ziarnina oprócz tego, że może odkładać się w płucach może także odkładać się w mózgu powodująca obraz podobny do stwardnienia rozsianego w rezonansie magnetycznym. Niedobór witaminy B12 – witamina B12 jest jedną z głównych witamin wpływających na funkcjonalność układu nerwowego. Trwały niedobory witaminy B12 może powodować zaburzenia z pamięcią, utratę czucia, przewlekłe zmęczenie, problemy z koncentracją. Ostre rozsiane zapalenie rdzenia kręgowego i mózgu – jest to choroba która daje objawy bardzo podobne do stwardnienia rozsianego i ma charakter demielinizacji. W odróżnieniu od stwardnienia rozsianego częściej powoduje objawy u dzieci. Choroba może powodować trwałe kalectwo oraz niepełnosprawność. Ta choroba najczęściej występuje po szczepieniach i jest wynikiem zakażenia wirusowego. Czytaj więcej o stwardnieniu rozsianym: Stwardnienie rozsiane to przewlekła choroba układu nerwowego, która polega na nieprawidłowym przekazywaniu impulsów nerwowych i bardzo często prowadzi do inwalidztwa. Na stwardnienie rozsiane ciągle nie ma leku, jednak prawidłowe rozpoznanie pierwszych objawów pozwala w porę wprowadzić odpowiednią terapię, która opóźni przebieg schorzenia. spis treści 1. Co to jest stwardnienie rozsiane (SM)? 2. Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego Objaw Lhermittea 3. Diagnostyka stwardnienia rozwiń 1. Co to jest stwardnienie rozsiane (SM)? Stwardnienie rozsiane (SM) to schorzenie ośrodkowego układu nerwowego. Zaliczane jest do chorób autoimmunologicznych, to znaczy, że organizm sam atakuje swoje własne, zdrowe tkanki. Należy ono także do grupy dolegliwości zapalno-demielinizacyjnych. Na SM w Polsce choruje około 40 tys. osób od 20. do 40. roku życia. Choroba trzy razy częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. Zobacz film: "Czym różni się nerwica od innych zaburzeń psychicznych?" Przebieg choroby u każdej osoby jest inny. Stwardnienie rozsiane w zależności od dynamiki rozwoju objawów podzielono na postaci: rzutowo-ustępującą, pierwotnie postępującą, rzutowo-postępującą, wtórnie postępującą. Pierwszymi objawami stwardnienia rozsianego jest drętwienie kończyn dolnych oraz zaburzenia czucia 2. Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego Pierwszymi objawami, jakie możemy zauważyć, to: zmęczenie, osłabienie, drętwienie i mrowienie w jednej kończynie albo we wszystkich, zaburzenia czucia, odruchy ścięgniste, które zaliczają się do odruchów bezwarunkowych. Objaw Lhermittea Do pierwszych objawów stwardnienia rozsianego zaliczamy także objaw Lhermittea. Polega on na odczuwaniu przez pacjenta przebiegania prądu w dół kręgosłupa podczas schylania głowy do dołu. Kolejnym objawem stwardnienia rozsianego, który często pojawia się jako pierwszy, jest pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, a także poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego. Pojawiają się nagłe niedowłady w kończynach dolnych. Towarzyszy temu nietrzymanie moczu oraz stolca. Podczas trwania choroby może dojść do stopniowego narastania niedowładu kończyn dolnych. Do pierwszych objawów stwardnienia zaliczamy także: nieskoordynowane ruchy, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, nerwobóle, zaburzenia czucia, podwójne widzenie, widzenie nieostre, zaburzenia mowy. Ostatnim objawem, który możemy zauważyć na początku choroby, jest objaw Uthhoffa, czyli nasilanie się objawów po wysiłku fizycznym lub podczas gorączki. 3. Diagnostyka stwardnienia Jeśli zaobserwujemy takie dolegliwości, należy jak najszybciej udać się do lekarza, który po rozpoznaniu pierwszych objawów stwardnienia rozsianego kieruje do lekarza neurologa. Specjalista wykona szczegółowe badania. Zalecane jest także wykonanie tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego, które pomogą wykryć charakterystyczne zmiany strukturalne. W razie jakichkolwiek wątpliwości w zdiagnozowaniu choroby wykonywana jest punkcja lędźwiowa. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Rekomendowane przez naszych ekspertów Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Czwartek, 14 stycznia 2021 (14:14) Grupa robocza ekspertów Sekcji Stwardnienia Rozsianego i Neuroimmunologii Polskiego Towarzystwa Neurologicznego opracowała stanowisko na temat szczepień przeciwko wirusowi SARS-CoV-2 szczepionką firmy Pfizer/BioNTech u chorych na stwardnienie rozsiane (SM). Ich stanowisko nie jest jednoznaczne. Eksperci z Sekcji Stwardnienia Rozsianego i Neuroimmunologii Polskiego Towarzystwa Neurologicznego stanowiska podkreślają, że decyzję o szczepieniu w przypadku osób z tym schorzeniem należy podejmować indywidualnie. Ważne jest branie pod uwagę ryzyka narażenia na zakażenie wirusem SARS-CoV-2, rodzaju terapii, stanu układu odpornościowego, ogólnego stan zdrowia pacjenta oraz współwystępowania innych chorób. Szczepienia przeciwko wirusowi SARS-CoV-2 nie były dotąd stosowane u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi, w tym z SM. Dostępna w Polsce szczepionka przeciwko SARS-CoV-2 firmy Pfizer/BioNTech jest szczepionką mRNA, która nie ma możliwości wywołania infekcji, a jedynie powoduje w organizmie ludzkim syntezę białka wirusa SARS-CoV-2 (a nie czynnego wirusa), które wywołuje odpowiedź immunologiczną, warunkującą przyszłą odporność pacjenta. Lekarze informują jednak, że stosowanie niektórych terapii modyfikujących przebieg SM może powodować zaburzenia wytworzenia odporności poszczepiennej. Chorzy na stwardnienie rozsiane powinni stosować się do ogólnych reguł profilaktyki zakażenia wirusem SARS-CoV-2 i zasad szczepień przeciwko temu wirusowi obowiązujących w naszym kraju, w tym opisanych w charakterystyce produktu leczniczego szczepionki. Stanowisko odnosi się do szczepienia przeciw COVID-19 u: pacjentów z rozpoznanym SM, którzy nie stosują leczenia modyfikującego przebieg choroby pacjentów leczonych terapiami modyfikującymi przebieg SMpacjentów leczonych interferonami beta, octanem glatirameru, teryflunomidem, fumaranem dimetylu oraz natalizumabempacjentów leczonych fingolimodem, okrelizumabem, alemtuzumabem oraz kladrybiną pacjentów leczonych innymi terapiami immunosupresyjnymi (mitoksantron, cyklofosfamid, azatiopryna, metotreksat) pacjentów z rzutem choroby leczonych wysokimi dawkami kortykosteroidów chorych z postacią wtórnie i pierwotnie postępującą stwardnienia rozsianego

forum chorych na stwardnienie rozsiane